کمربند چرم اصل گزینه خوبی برای زمانی هستند که می خواهید چیزها را ساده و محجوب نگه دارید.
آنها بافت کمی اضافه می کنند بدون اینکه بیانیه ای طاقت فرسا داشته باشند. آنها همچنین به راحتی پیدا می شوند و اغلب بسیار ارزان هستند.
کمربندهای بافته که غیررسمی‌تر از نوارهای چرمی صاف هستند، نباید با کت و شلوار پوشیده شوند، اما می‌توانند با یک کت اسپرت هم کار کنند.
کمربندهای بافته رنگارنگ حتی غیررسمی‌تر هستند و گاهی اوقات با لباس‌های تابستانی برای ظاهر آماده‌سازی ساحل شرقی پوشیده می‌شوند.
چرم ابزاردار تزئین شده توسط “ابزار”، یک فرآیند مهر زنی که الگوهایی را روی چرم باقی می گذارد، که اغلب برای برجسته کردن آنها رنگ می شود.
بیشتر آنها برای سگک های قابل تعویض طراحی شده اند.
کمربندهای ابزاردار با لباس های ساده مانند یک شلوار جین و یک پیراهن دکمه دار به خوبی کار می کنند.
از آنجایی که آنها به خودی خود از نظر بصری “مشغول” هستند، اگر آنها را با بسیاری از آیتم های طرح دار بافتی دیگر جفت کنید، ظاهر آنها بسیار زیاد می شود.
اغلب برای کمربندهای معمولی استفاده می شود، از دوام کمتری نسبت به چرم های تمام دانه برخوردار است، اما معمولاً برای استحکام بیشتر دارای پشتی چرمی تمام دانه است.
روبان پشت چرمی یک متریال معمولی که به شما امکان می دهد با رنگ های روشن و نقوش برجسته برجسته شوید.
اینها معمولاً با سگک قاب جفت می شوند. کمربندهای روبان پشت چرمی با کفش های قایقرانی، گلف و قایق کاملاً مطابقت دارند.
یکی از اصلی‌ترین یونیفرم‌های ارتش گرفته تا پیشاهنگی‌ها، کمربندهای برزنتی با سگک‌های فلزی سبکی ساده و کاربردی هستند.
اکثر آنها یک سگک جعبه تخت حاوی یک میخ کشویی دارند که بند را در موقعیت مورد نظر در جای خود قرار می دهد.
رایج‌ترین سبک‌های کمربند بوم، تک رنگ ساده و تک رنگ با یک نوار متضاد منفرد است که به صورت افقی در اطراف وسط کمربند قرار دارد.
هر دوی آنها برای بخش بهتری از یک قرن در کمد لباس های غیررسمی مردانه بوده اند.
