قهوه فعالیت آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به چای سبز و کاکائو، دو فوق ستاره آنتی اکسیدانی، نشان می دهد.
دانشمندان تقریباً 1000 آنتی اکسیدان را در دانه های قهوه گناوه فرآوری نشده شناسایی کرده اند و صدها آنتی اکسیدان دیگر در طول فرآیند بو دادن ایجاد می شوند.
مطالعات متعدد قهوه را به عنوان منبع غذایی اصلی و در برخی موارد، اصلی منبع آنتی اکسیدان برای افراد مورد مطالعه ذکر کرده اند.
آنها همچنین رادیکال های آزاد را خنثی می کنند، که به طور طبیعی به عنوان بخشی از عملکردهای متابولیک روزمره رخ می دهد، اما می تواند باعث استرس اکسیداتیو شود که منجر به بیماری مزمن می شود.
به عبارت دیگر، آنتی اکسیدان ها با محافظت از سلول های ما در برابر آسیب، به حفظ سلامت ما در سطح میکرو کمک می کنند. در نهایت، اسید کلروژنیک، یک آنتی اکسیدان مهم که تقریباً به طور انحصاری در قهوه یافت می شود، نیز تصور می شود که به پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی کمک می کند
هنگامی که گروهی از داوطلبان دوز 100 میلی گرم کافئین، تقریباً به همان میزان موجود در یک فنجان قهوه، دریافت کردند، محققان اتریشی متوجه افزایش فعالیت مغزی داوطلبان شدند که با تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) اندازه گیری شد. همانطور که آنها یک کار حافظه را انجام دادند.
محققان خاطرنشان کردند که مهارت های حافظه و زمان واکنش داوطلبان کافئین دار نیز در مقایسه با گروه کنترل که دارونما دریافت کرده بودند و هیچ افزایشی در فعالیت مغزی نشان ندادند، بهبود یافت.
چگونه کار می کند: به نظر می رسد کافئین بر نواحی خاصی از مغز که مسئول حافظه و تمرکز هستند تأثیر می گذارد و حافظه کوتاه مدت را تقویت می کند، اگرچه مشخص نیست این اثر چقدر طول می کشد یا چگونه ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
علاوه بر تقویت موقتی در فعالیت مغز و حافظه، مصرف منظم قهوه ممکن است به جلوگیری از زوال شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر و سایر انواع زوال عقل کمک کند.
در یک مطالعه امیدوارکننده فنلاندی، محققان دریافتند که نوشیدن سه تا پنج فنجان قهوه در روز در میانسالی با کاهش 65 درصدی خطر ابتلا به آلزایمر و زوال عقل در سنین بالاتر مرتبط است.
