متقابلا این دو ماده نمونه هایی از داروهای حجیم و کالری شیره خرما را نیز نشان می دهند.
خمیر نشاسته (10 درصد وزنی بر وزن نشاسته در آب) و شربت ساکارز (50 درصد وزنی بر وزن ساکارز در آب)، چسباننده‌های قرصی معروف، در دانه‌بندی همان مواد به منظور مقایسه استفاده شد.
دانه‌بندی‌ها با توجه به اندازه ذرات و توزیع اندازه ذرات، استحکام گرانول، چگالی ظاهری، جریان‌پذیری، محتوای رطوبت و رفتار فشاری مورد ارزیابی قرار گرفتند.
علاوه بر این، قرص هایی از این گرانول ها به دلیل کالری شیره انگور تهیه و مورد ارزیابی قرار گرفت، طعم و طعم قرص آماده شده توسط هفت داوطلب سالم آزمایش شده است.
در محدوده این کار، شربت خرما در مقایسه با خمیر نشاسته یا شربت ساکارز برای دانه بندی مواد محلول در آب و نامحلول در آب، خواص بسیار خوبی را به عنوان یک چسب قرص نشان داد.
همچنین طعم دهنده بهتر و طعم پوشاننده از ارزیابی داوطلبان انسانی که سودمندی شربت خرما را به عنوان شیرین کننده و طعم دهنده قرص ها علاوه بر استفاده از آن به عنوان بایندر نشان می دهد، مشاهده شده است.
اکثر پودرها را نمی توان مستقیماً به قرص ها فشرده کرد، حتی پس از افزودن یک روان کننده مناسب، عمدتاً به این دلیل که
آنها فاقد ویژگی های مناسب اتصال یا اتصال به یکدیگر در یک موجودیت فشرده هستند.
دانه بندی آن پودرهای غیر قابل تراکم رایج ترین راه حلی است برای کاهش کالری کلوچه خرمایی که برای تبدیل آنها به قرص قابل استفاده است.
دانه بندی هر فرآیند بزرگ شدن اندازه است که طی آن ذرات کوچک با هم به صورت سنگدانه های دائمی بزرگتر جمع می شوند تا آنها را به حالت جریان آزاد شبیه به حالت ماسه خشک تبدیل کنند (بندلین، 1989).
بایندرها “چسب” هستند که پودرها را در کنار هم نگه می دارند تا دانه ها را تشکیل دهند.
آنها همچنین انسجام مورد نیاز برای اتصال گرانول های تحت فشار برای کالری سوهان را برای تشکیل قرص فراهم می کنند.
اگرچه، تعدادی از متغیرهای فرآیند برای تأثیرگذاری بر کیفیت گرانول در فرآیند دانه‌بندی مرطوب در نظر گرفته شده‌اند، تنها محلول بایندر تعیین‌کننده است.
تولید و میزبانی توسط Elsevier
- منابع:
- تبلیغات:
